Şapkasını çıkarmış bir lâ’dan ne kalır geri
Işığını örten ateş, halkını tüketen vahşi rapsodi!
Yaradan ırak diz, değil mi ki kaybolmuş
Yol, o değil mi ki, dalmış efsunlu sapağa
Karşısında alın teri deniz
Çölünün ortasında duran kayığımın
Kaburgasına biriken suda
Muttasıl yüzen iç balığı
Üreyen resif, süzülen kayra:
Nöbet geçiren diyalektik
Baktım ve bulaştım dudaklarına
Kimi öpsen çürür artık
İlk yorum yapan siz olun